Ang Alamat ng Lungsod ng Zamboanga ay isang makulay na kuwento tungkol sa kasaysayan ng lungsod ng Zamboanga, isang kahanga-hangang lugar sa timog-kanlurang Pilipinas. Ito ay isang kwento ng pag-ibig, pananakop, at pagkakaisa.

Noong unang panahon, may isang mangingisda na naglalakbay mula sa isang lugar sa timog ng Pilipinas patungo sa hilagang bahagi ng Mindanao. Sa kanyang paglalakbay, nakatagpo siya ng isang magandang dalaga na kanyang minahal at ginawa niyang asawa.

Ang dalagang ito ay nagmula sa isang tribo ng mga Chavacano, mga tao na kinalaunan ay nakatagpo ng mga dayuhang mananakop mula sa mga bansang Espanya at Mexico. Dahil sa kanilang pakikipag-ugnayan sa mga dayuhang ito, nabuo ang isang bagong kultura at wika na tinatawag na Chavacano.

Sa paglipas ng panahon, dumami ang mga dayuhang nanirahan sa lugar at naging mahalaga ito bilang isang sentro ng kalakalan. Dahil dito, nagkaroon ng mga pag-unlad sa lugar tulad ng magandang kalsada at mga gusali.

Ang lungsod ng Zamboanga ay naging sentro ng mga kalakalan sa timog-kanlurang Mindanao, kung saan nakikipagkalakalan ang mga mangangalakal mula sa iba’t ibang lugar sa Pilipinas at ibang bansa. Sa gitna ng mga ito, natuto ang mga tao sa lungsod na magkaisa upang protektahan ang kanilang lugar mula sa mga mananakop at pag-aariin ng mga dayuhang pwersa.

Sa pamamagitan ng pagkakaisa ng mga tao sa lungsod, nakatayo ang isang matatag na komunidad na nakatutok sa pagprotekta ng kanilang kalayaan at kabuhayan. Ang Alamat ng Lungsod ng Zamboanga ay patuloy na nagsisilbing inspirasyon sa mga taong nakatira sa lungsod at sa mga nakarating dito upang magtayo ng kanilang mga pangarap.

Sa kasalukuyan, ang lungsod ng Zamboanga ay isang kahanga-hangang lugar na puno ng kasaysayan, kultura, at pagkakaisa.