“Ang Paghahanap sa Kapatagan” ay isang maikling kuwento na isinulat ni Efren R. Abueg. Ang kwento ay tumatalakay sa buhay ng mga magsasaka sa kapatagan ng Pilipinas.

Ang kwento ay naglalahad ng kuwento ng isang matanda na nagngangalang Romy. Siya ay isang magsasaka na nakatira sa isang liblib na lugar sa kapatagan. Si Romy ay nangangailangan ng pera upang matustusan ang pagpapagamot ng kanyang may sakit na asawa.

Upang magkaroon ng dagdag na kita, nagpasiya si Romy na maghanap ng kahoy na maaaring ibenta sa bayan. Kasama niya sa paglalakbay ang kanyang apo na si Lando. Sa kanilang paglalakbay, natagpuan nila ang isang kapatagan na may mga puno ng kahoy.

Sa pagsasaliksik ni Romy, napag-alaman niya na ang mga puno ng kahoy ay pag-aari ng isang mayaman at makapangyarihang tao. Ngunit dahil sa desperasyon ni Romy na kailangan ng pera para sa kanyang asawa, nagdesisyon siyang magnakaw ng kahoy.

Nagawa ni Romy at Lando na magdala ng mga kahoy sa bayan upang ibenta. Ngunit sa pagpunta nila sa bayan, naabutan sila ng mga pulis na nagsasagawa ng operasyon laban sa mga nagmamaneho ng mga kahoy ng ilegal. Dahil sa kawalan ng mga papeles at lisensya para sa mga kahoy, sila ay naparusahan ng husto.

Nagpakita ng simpatya ang mga pulis sa kalagayan ni Romy at sa kanyang karamdaman ng asawa. Dahil dito, pinayagan nilang humakot ng kahoy sa lugar kung saan walang may-ari. Natutunan ni Romy na ang pagmamahal sa kanyang asawa ay hindi nangangailangan ng kasinungalingan at paglabag sa batas.

Ang “Ang Paghahanap sa Kapatagan” ay isang kwento na nagpapakita ng katapangan at desperasyon ng mga magsasaka sa Pilipinas. Ipinapakita rin nito ang kahalagahan ng pagiging matapat sa sarili at sa kapwa, at ang pagkilala sa mga batas ng lipunan.