Noong unang panahon, may mag-asawang matanda na naninirahan sa isang maliit na bahay sa kagubatan. Hindi sila mayaman, at ang kanilang pinagkakakitaan ay ang pagtatanim ng mga gulay at prutas, kasama na ang puno ng langka na namumunga sa tabi ng kanilang bahay.

Isang araw, nakapag-usap ang mag-asawa at napagkasunduan nilang magtanim ng karagdagang mga halaman upang madagdagan ang kanilang kabuhayan. Nagtungo sila sa kagubatan upang maghanap ng ibang uri ng halaman.

Habang naglalakad sila sa gubat, nakita nila ang isang magandang babae na nakaupo sa ilalim ng puno ng langka. Hiniling ng mag-asawa na makitira sa kanyang bahay dahil sa naghihintay ng bagyo sa kanilang lugar. Pumayag ang babae, at nagluto siya ng masarap na pagkain para sa mag-asawa bilang pasasalamat sa kanilang pagtitiwala sa kanya.

Kinabukasan, bumalik ang mag-asawa sa kanilang bahay at napansin nilang naging masaganang magbunga ang kanilang puno ng langka. Nagtaka sila at naisipan nilang bumalik sa kagubatan upang magtanong sa babae kung mayroon siyang nalalaman tungkol sa nangyari.

Nang makita nila ulit ang babae sa ilalim ng puno ng langka, tinanong nila kung paano naging masaganang magbunga ang kanilang puno ng langka. Sinabi ng babae na hindi kailangan ng mahiwagang pagsasaka o kagamitan para magkaroon ng mabungang puno ng langka. Ang kailangan lamang ay pag-aalaga at pagmamahal sa mga halaman.

Pinasalamatan ng mag-asawa ang babae at nang magpaalam na sila, nag-iwan sila ng ibang mga halaman sa paligid ng puno ng langka. Mula noon, naging masaganang magbunga ang mga halaman nila sa paligid ng kanilang bahay.

Ipinakalat ng mag-asawa ang kwento ng langka sa kanilang bayan, at naging kilala ang kanilang puno ng langka bilang “salamat” sa magandang babae na nagbibigay ng karunungan tungkol sa pagtatanim at pag-aalaga ng mga halaman. Sa kasalukuyan, ang langka ay isa sa mga pangunahing prutas na nabubuhay sa mga tropikal na lugar sa buong mundo.