Ang Alamat ng Pagsanjan Falls ay isang kwentong-bayan mula sa bayan ng Pagsanjan sa Laguna, Pilipinas. Ito ay tungkol sa paglikha ng mga magagandang kagubatan, ilog, at talon na may kagandahan at kahanga-hangang ganda.

Ayon sa kwento, noong mga unang panahon, ang lupain ng Pagsanjan ay puno ng kagubatan, kapatagan, at ilog na nagbibigay ng sapat na pagkain at hanapbuhay sa mga naninirahan doon. Gayunpaman, hindi nagtatagal ang kagubatan at naging lugar ng pagsasaka at pangangaso ng mga tao. Dahil sa sobrang pagkakataga at pagkakaubos ng mga puno, unti-unting nawala ang ganda ng kagubatan at nagdulot ito ng matinding pagbabago sa kapaligiran.

Nangyari ito sa loob ng maraming taon hanggang sa dumating ang isang magandang prinsesa mula sa kalawakan na nagngangalang Magdapio. Siya ay pumunta sa Pagsanjan upang malaman kung ano ang nangyari sa kagubatan at sa ilog. Nakita niya ang mga mababaw na bahagi ng ilog at ang kapaligiran na naging sira-sira dahil sa sobrang pagtataba at pagkakataga ng mga puno.

Nalungkot si Magdapio dahil sa nakita niyang kalagayan ng lupain at nagpasya siyang magbigay ng biyaya sa mga tao sa Pagsanjan. Sa pamamagitan ng kanyang mahiwagang kapangyarihan, ginawaran niya ang ilog at ang mga kagubatan ng kahanga-hangang kagandahan. Lumitaw ang mga talon at bumukal ang mga ilog at napuno ng kulay berde ang buong kapaligiran.

Hindi nagtagal, nagsidatingan ang mga tao upang makakita ng kagandahan ng Pagsanjan. Marami ang namangha sa kagandahan ng mga talon at nagpasya silang ipaalam sa ibang lugar ang ganda ng lugar. Dahil dito, dumami ang mga turista at nakapagbigay ito ng hanapbuhay sa mga naninirahan sa Pagsanjan.

Sa kasalukuyan, ang Pagsanjan Falls ay isa sa mga sikat na atraksyon sa Pilipinas. Ito ay isang magandang halimbawa ng kahalagahan ng pagpapahalaga sa kalikasan at ang pagkakaroon ng disiplina sa paggamit ng likas na yaman. Ang alamat ng Pagsanjan Falls ay patuloy na nagbibigay inspirasyon sa mga Pilipino upang alagaan ang kanilang kapaligiran at ipagmalaki ang mga ganda nito.