Noong unang panahon, may isang kaharian na kung saan ang lahat ng mga tao ay masaya at payapa. Ang kanilang kaharian ay mayaman sa mga yaman ng kalikasan, tulad ng mga punong-kahoy, mga ilog, at mga kabundukan.

Isang araw, isang lalaking nangangalang Rodrigo ay napadaan sa kanilang kaharian. Ipinakita niya sa mga tao sa kaharian ang kanyang mahiwagang pilak na kayang magpalaki ng mga halaman at magdulot ng tagumpay sa lahat ng negosyo.

Nag-umpisa ang mga tao sa kaharian na magsimulang magpapalitan ng kanilang mga yaman sa pilak ni Rodrigo. Nang magtagumpay ang kaharian sa kanilang mga negosyo, nagkaroon ng sobrang kasakiman ang mga tao sa kaharian. Maging ang mga lider ng kaharian ay hindi nakapigil sa sobrang kasakiman na lumaganap.

Ngunit, isang gabi, may isang diwata na nagpakita kay Rodrigo. Sinabi ng diwata na ang pilak ay may kapangyarihang magdulot ng kasamaan at sakit sa mga taong mahilig sa kayamanan. Bilang babala, hindi dapat maging sakim sa mga yaman ng kalikasan at hindi dapat palitan ang mga ito sa materyal na bagay.

Sinabi ni Rodrigo na hindi niya maiwan ang kanyang mahiwagang pilak dahil ito ang nagbibigay ng tagumpay sa kanya. Ngunit sa huli, nagkasakit siya at nagkakaroon ng problema sa kanyang kalusugan dahil sa sobrang pagiging sakim.

Nalaman ng mga lider sa kaharian ang nangyari kay Rodrigo at nag-alala sila sa kanilang mga mamamayan. Kaya nagpasya silang magpakalat ng mensahe tungkol sa pagpapahalaga sa kalikasan at sa kanilang mga yaman.

Nakita ng mga tao ang mga naging epekto ng sobrang kasakiman at nag-unawa na ang mga yaman ng kalikasan ay hindi dapat palitan sa materyal na bagay. Naging mas maingat na sila sa paggamit ng kanilang mga yaman at nagkaroon sila ng mas malaking pagpapahalaga sa kalikasan.

Mula sa aral na ito, naituro ng mga lider sa kaharian na ang tunay na kayamanan ay hindi nasa mga materyal na bagay, kundi nasa mga tao at nasa kalikasan. At sa huli, nagbalik ang payapa at masayang kaharian na nagkakaisa at nagtutulungan para sa ikabubuti ng kanilang komunidad.