Noong unang panahon sa isla ng Mindanao, may isang makapangyarihang datu na nagngangalang Rajah Baguinda. Siya ay isang mahusay na pinuno na pinahahalagahan ng kanyang mga nasasakupan dahil sa kanyang tapang at karunungan.

Sa kanilang kaharian, may isang dalaga na nagngangalang Prinsesa Anisa. Siya ay maganda at matalino, at itinuturing ng mga tao bilang isang diwata. Lahat ng kalalakihan sa kaharian ay pagnanasaan siya, ngunit walang sinuman ang nagtagumpay na maipakasal sa kanya. Ang Prinsesa Anisa ay naghihintay sa lalaking magpapakita ng tunay na pag-ibig at kahandaan na mag-alay ng higit pa kaysa sa kayamanan at kapangyarihan.

Nabalitaan ni Rajah Baguinda ang reputasyon ng Prinsesa Anisa, at nadama niya ang pagnanais na maipakasal siya rito. Ang kanyang mga nasasakupan ay nagulat nang malaman ang balita sapagkat alam nilang si Rajah Baguinda ay isang matapang na mandirigma at mayroong mga ambisyon na mapaunlad ang kanilang kaharian.

Kahit na alam ni Rajah Baguinda ang mga hamon at pagsubok na marahil ay kakaharapin niya sa pag-ibig, nagpasya siyang ilaban ang kanyang nararamdaman. Nagplano siya ng isang malaking kasalan at ipinakilala ang kanyang sarili kay Prinsesa Anisa. Nalaman niya na ang Prinsesa ay isang mabait at matapat na babae, na handang mag-alay ng kanyang pag-ibig sa isang lalaki na tunay na magmamahal sa kanya.

Ngunit ang kaharian ni Rajah Baguinda ay nasa gitna ng labanan laban sa mga nais sumakop dito. Ang mga kalaban ay malalakas at marami, at kailangan niya ng lahat ng kanyang lakas at kaalaman upang mapanatili ang kapayapaan. Sa kabila nito, hindi niya nais isakripisyo ang kanyang pag-ibig para sa Prinsesa Anisa.

Dahil dito, nagdesisyon si Rajah Baguinda na mamuno sa labanan laban sa mga kaaway ngunit sa lihim na pagsasanay ng kanyang mga tauhan. Hindi niya ninais na maapektuhan ang mga tao sa kanyang pamilya at ang buong kaharian ngunit naisip niyang mas magiging mapayapa ang kanilang kinabukasan kung siya mismo ang humaharap sa mga panganib.

Habang lumalaban si Rajah Baguinda, ang kanyang kaharian ay napasailalim sa mapanganib na panahon. Ang Prinsesa Anisa ay nanatiling matatag at umaasa na babalik ang kanyang minamahal. Sa kabila ng mga panganib na kinakaharap, hindi niya kinalimutan ang kanyang pangako na maghintay hanggang sa huling hininga.

Matapos ang mahabang panahon ng digmaan, natapos din ang mga labanan at nagtagumpay ang kaharian ni Rajah Baguinda. Sa kabila ng tagumpay na ito, may sakit na sumapo kay Rajah Baguinda dahil sa mga sugat na natamo sa digmaan. Nagdaramdam siya at alam niyang malapit na ang kanyang huling sandali.

Nang malaman ng Prinsesa Anisa ang kalagayan ni Rajah Baguinda, nagmadali siyang pumunta sa kanyang tabi. Sa huling pagkakataon, ibinahagi ni Rajah Baguinda ang mga pinagdaanan niya at ang lahat ng kanyang ginawa para sa kaharian at para sa pag-ibig niya sa Prinsesa Anisa.

Sa kanyang pagkamatay, nagpatuloy ang kaharian ni Rajah Baguinda sa pamumuno ng kanyang mga tagapagmana. Naging malapit sa puso ng mga tao ang kwento ng pagsasakripisyo ni Rajah Baguinda para sa kapayapaan at pag-ibig. Ang kaharian ay nanatiling matatag at naging halimbawa ng tapang at katapatan.

Sa tuwing tatawagin ng kasaysayan ang pangalan ni Rajah Baguinda, laging babanggitin ang kanyang pagsasakripisyo at ang diwa ng pag-ibig na nagbigay-inspirasyon sa mga susunod na henerasyon.