Noong unang panahon, may isang magandang lugar sa Pilipinas na tinatawag na Lanao del Sur. Ang lugar na ito ay kilala sa kanyang kagandahan, malalim na lawa, at mga burol na nakapaligid sa paligid. Sa kabila ng kanyang yaman, isa itong lugar na sakop ng misteryo at mga alamat.

Ang pinakakilalang alamat ng Lanao del Sur ay ang kuwento ni Bantugan. Si Bantugan ay isang matapang na mandirigmang taga-Lanao. Kilala siya sa buong rehiyon bilang mahusay na mandirigma at napakatalinong lider. Ngunit sa likod ng kanyang katapangan, may isang mahalagang hiwaga na nagbigay sa kanya ng kapangyarihan.

Ayon sa alamat, noong isang gabi, habang naglalakbay si Bantugan upang labanan ang isang malupit na kaaway, nakita niya ang isang kakaibang ilaw na nagmumula sa isang lumang puno sa gubat. Nang siya ay lumapit, napansin niya ang isang makapal na balabal na kulay puti na may mga hiyas na may dalang pwersa. Tinangkang abutin ni Bantugan ang balabal, ngunit ito ay biglang nawala.

Mula noong gabing iyon, naramdaman ni Bantugan na may kakaibang enerhiya at lakas siya. Laging nananalo siya sa labanan at kinatatakutan na siya ng mga kalaban. Hindi na siya nasugatan at tila ba walang puwang para sa kahinaan sa kanyang katawan.

Naging matagumpay si Bantugan sa maraming labanan at kampanya. Naging bahagi siya ng kasaysayan ng Lanao del Sur bilang isang bayani na pinag-uusig at kinikilala ng mga tao. Ngunit sa kabila ng lahat ng tagumpay, hindi niya malilimutan ang balabal na nagbigay sa kanya ng kapangyarihan. Naghanap siya ng mga pahiwatig sa mga matatanda at albularyo, ngunit walang nakakaalam kung saan nagmula ang balabal at kung paano ito magiging kanya.

Isang araw, nang mapadaan si Bantugan sa isang napakagandang lawa sa Lanao del Sur, nakita niya ang isang kakaibang babae na lumulutang sa ibabaw ng tubig. May korona siyang hawak at tila ba isang diwata mula sa mga kwentong-bayan. Napansin ni Bantugan ang balabal na suot ng babae at agad niyang kinilala ito bilang ang nawawalang kakaibang kasuotan na nagbigay sa kanya ng kapangyarihan.

Tumingala ang babae at ngumiti kay Bantugan. Sabi niya, “Ako ay si Diwata ng Lawa, at ako ang nagbigay sa iyo ng balabal na iyan. Ikaw ay hinirang bilang tagapagtanggol ng aming kalikasan at mga kagubatan. Dahil sa iyong katapangan at kahandaan na ipagtanggol ang mga ito, ipinagkaloob ko sa iyo ang aking kapangyarihan.”

Nagpapasalamat si Bantugan at hiniling niyang maging mas mabuting mandirigma at tagapagtanggol. Tinanggap niya ang responsibilidad na pangalagaan ang kalikasan at ang mga nilalang na naninirahan dito. Mula noon, si Bantugan ay naging mas matapang at mas mahusay na pinuno.

Ang kuwento ni Bantugan ay nagpatuloy sa buong Lanao del Sur, at ito’y naging inspirasyon sa mga tao upang mahalin at pangalagaan ang kanilang kalikasan at kultura. Hanggang sa kasalukuyan, pinangalanan pa rin ng mga tao ang mga lugar sa rehiyon bilang pagkilala sa kabayanihan ni Bantugan at bilang alaala ng kanyang kwento.

Ito ang dakilang alamat ng Lanao del Sur, isang kuwento ng kapangyarihan, pagmamahal sa kalikasan, at pagiging tunay na bayani. Ang mga aral na taglay nito ay nagpapatuloy sa bawat puso ng mga taong naniniwala sa kabutihan at katapangan.